Tzw. książeczka sanepidowska w chwili obecnej zastąpiła orzeczenie lekarskie do celów sanitarno-epidemiologicznych. Niezmiennie – orzeczenie stanowi zaświadczenie o zdolności do wykonywania prac, w trakcie których istnieje możliwość przeniesienia choroby zakaźnej lub zakażenia innych osób. Dokument ten informuje również o ewentualnych trwałych lub czasowych przeciwwskazaniach do wykonywania określonego rodzaju pracy.
Przepisy nie określają daty ważności takiego orzeczenia. Decyzję o tym, kiedy należy powtórzyć badanie, podejmuje lekarz na podstawie posiadanej wiedzy medycznej oraz informacji o charakterze wykonywanej pracy. Najczęściej orzeczenie jest wydawane bez wyznaczonego terminu lub na okres 2–3 lat.
Badania sanitarno – epidemiologicze konieczne jest do podjęcia lub kontynuowania pracy, nauki, dotyczy przede wszystkim:
- pracowników branży spożywczej i gastronomicznej (np. kucharza, kelnera, piekarza, pracownika sklepu spożywczego, hostessy),
- pracowników branży medycznej (np. lekarza, pielęgniarki i innych zawodów medycznych),
- pracowników oświaty (np. przedszkolanki, nauczycielki czy opiekunki do dzieci),
- kosmetyczek, fryzjerów.